[gofira]

oli oddawaj ja chciałam - bo fajowa ona - super jest brawo kolorystyka swietna- szkoda, że nie da sie tego powtórzyc no ale tak właśneijest z ciapaniem- nei ma opcji by powtórzyć i te wisielce koralikowe fajnie dopełniaja całości TAAAAAAK SUUUUPER

[Erato]

szkoda, że nie da sie tego powtórzyc no ale tak właśneijest z ciapaniem- nei ma opcji by powtórzyć

Gofi, i to jest właśnie najlepsze! To jest największa wartość takich prac, są naprawdę niepowtarzalne, nawet gdyby autorka się mocno wysilała

Chociaż z drugiej strony - każda ma jakieś własne "zwichrowania". Ja choćbym się nie wiem jak starała, to wychodzi mi na niebiesko Ciekawa jestem, jaki osiągnęłabym efekt, gdybym sobie powiedziała "dziś niebieskiego nie tykasz, wolno tylko zielony i brązowy"

[Vika]

taki efekt przenikania kolorów i absolutnej nieprzewidywalności tego co będzie na końcu (właściwie to tu końca nie ma - można tak się bawić, bawić, bawić, i bawić... ) - zawsze mnie zachwyca i rozmarza
uwielbiam prace wykonane w ten sposób - można spędzić cały dzień na oglądaniu i podziwianiu, bo one, te prace, są inne w każdym cm2...

[Zuza]

Omatko! Też się zakochałam! Od pierwszego wejrzenia i nieszczęśliwie...

[wiolka42]

Podziwiam ogromnie Erato Vikę Gofi ( jak którąś pominęłam sorry ) za takie prace .SZACUN wielki

[Erato]

Zuza, a dlaczego nieszczęśliwie... Ja myślę, że ta butelka Cię kocha z wzajemnością... Może nie tak mocno, jak Cię kochają puszki, no ale jednak

Wiolka, bardzo mi miło, dziękuję.

[Zuza]

Nieszczęśliwie! Może i butelka mnie kocha, ale nie możemy być razem, bo Oli zabrała moją miłość...

[Erato]

Grudziądzu
okrutny Grudziążku
zdusiłeś mą miłość
w zalążku


wiem to nie na temat i Grudziądz nic tu nie ma do rzeczy, ale tak mi się skojarzyło, a to z cudnego tekstu piosenki chyba z Kabaretu Starszych Panów, a ostatnio śpiewanej przez Turnaua.

---

Znalazłam! Nie do końca cytat był prawidłowy, a tekst jest wprost rozkoszny, to Was uraczę całością - tytuł brzmi "O Kutno!", a autorem jest oczywiście Jeremi Przybora:

Jakie to smutne – jakie to smutne –
wysiadła miłość ze mnie za Kutnem !
Jeszcze w stolicy wsiadałem na Głównym
z uczuciem uczuć kolosom równym –
za Kutnem pociąg stanął i ... cześć ! –
wysiadła miłość i poszła gdzieś.

O Kutno ! O Kutno !
wyprałoś mnie z uczuć jak płótno.
O Kutno ! Okrutne Kutenko ! –
odjęłoś mi miłość jak ręką.

Próżno w Toruniu czeka dziewczyna –
zbiegłej miłości mojej przyczyna.
Jaki to smutek, ach, jaki to smutek,
gdy od przyczyny się urwie skutek !
Co robić, człowiek nie wie już sam –
O ! – jak ja znam to, jak ja to znam !

O Kutno ! O Kutno ! –
wyprałoś mnie z uczuć jak płótno.
O Kutno ! Okrutne Kutenko ! –
odjęłoś mi miłość jak ręką.

Jak to się stało, no jak to się stało,
że serce Kutna nie przetrzymało ?
Co jest w tym Kutnie, no, co jest w tym Kutnie –
że ono nieraz jak nożem utnie ?
Aczkolwiek kiedyś było i tak –
z Grudziądzem miałem podobny fakt.

Grudziądzu, Grudziądzu
tyś serce mi zrobił z mosiądzu.
Grudziądzu, okrutny Grudziążku ! –
Uczucie-ś ukrócił w zalążku.

Aczkolwiek kiedyś było i tak - *)
Z Krakowem miałem też taki fakt.
Krakowie ! Krakowie !
Tyś pustkę mi zrobił w alkowie.
Krakowie, okrutny Krakówku ! –
Miłości-ś mej miejscem pochówku.
No – tak...

[Zuza]

Oli - dobra kobieto - me uczucia wyratowałaś z przepaści beznadziei! Nawet słońce zajaśniało za długo nie mytą szybą!

Erato - nie znałam tej piosenki... chyba... I w życiu nie byłam w Kutnie... na pewno!

[Erato]

Ha ha, ja ani w Kutnie, ani w Grudziądzu A piosenkę polecam, jak i całą płytę "Cafe Sułtan", same takie perełki!